13 juli: Hinxworth - Cambridge

Deze morgen wakker geworden met een lekker zonnetje, gauw ontbeten op mijn kamer, nog even mijn plannetjes meegenomen en op naar Cambridge.
Ver rijden is het niet, na amper 35 minuten sta ik opnieuw op een "Park and Ride" parking, helaas ditmaal geen gratis rit, maar voor £2,20 heen en terug kan je niet sukkelen. Je hebt trouwens alle 10 minuten een bus, een dubbeldekker uiteraard. Amper 10 minuten later sta ik al in het centrum van Cambridge, maar goed dat ik de bus genomen heb, wat een wirwar van straatjes en de parkeerplaatsen zijn peperduur.
St John·s College kom ik eerst tegen, ook hier is het opnieuw te betalen, tja als je zulke gebouwen moet onderhouden, zijn de betalende toeristen welkom natuurlijk. De kapel heb ik niet kunnen bezoeken er werd gefilmd, dus verboden toegang voor "pottekijkers", maar niet getreurd er bleef meer dan genoeg over om te bekijken, o.a. de bekende "Bridge of Sighs" (brug der zuchten).











Vandaar gaat het naar Trinity College, het enige wat er daar kan bezocht worden is de bibliotheek, maar die was dan ook de moeite waard, helaas geen foto's, de grootste vijand van boeken blijkt licht te zijn en niet zozeer warmte en koude, de oudste werken zitten dan ook in een soort liggende vitrinekast, waarvan het glas afgedekt is met dikke doeken, je moet deze doeken optillen om het werk te kunnen aanschouwen. Prachtige boeken zijn daar te zien, verschillende werken uit de 11de eeuw en ouder, uniek en vooral dat handschrift, gewoon pure kunst.



Achter de hoek komt King·s College al opduiken, nog maar een paar ponden opduikelen en vlug de Chapel binnen. Toch wel stuk voor stuk unieke gebouwen met elk hun eigen verhaal. Ook hier is het weer genieten en vooral de sfeer van vroeger opsnuiven die hier letterlijk nog rondhangt.











Het wordt hoog tijd om iets te eten, het is ondertussen al na twee uur en van al dat stappen krijgt ne mens honger. Wegens het goede weer zitten de terrasjes goed vol, af en toe ne keer piepen naar de mensen hun bord om te zien of het etelijk is, hola, dat ziet er hier lekker uit, helaas geen plaats meer op het terras, dus ik naar binnen en naar beneden, in de kelder. Even goed de kaart bekeken en mijn keuze gemaakt. Het zijn allemaal kleinere porties. Ik neem een bordje met drie soorten brood en een dipsausje van olijfolie, kruiden en balsamico-azijn, héél lekker, laat de rest maar komen. Als tweede heb ik voor een kommetje met mosseltjes gekozen, risci, maar opnieuw is het heerlijk. De mosseltjes waren wel heel klein maar het sausje van look en room was overheerlijk, ik heb de saus wel laten staan. Als laatste heb ik gekozen voor de gekende "Jacket Potato·s", nieuwe in de schil gebakken aardappeltjes met gebakken look en opnieuw een dipsausje, weer smullen en dit alles voor de prijs van £10.

Met een goedgevulde maag ga ik weer op weg, eens buiten zie ik dat het flink moet geregend hebben, perfecte timing dus.
Wat verderop staat alweer een gebouw te lonken: Great St Mary·s Church, gratis te bezoeken maar ook niet echt speciaal, alhoewel, op het moment dat ik terug naar buiten wil, valt mij in een hoekje een kleine doorgang op, het is de trap naar de toren van de kerk, aha, uiteraard moet je hier wel voor betalen, maar het uitzicht zou de moeite lonen. Na een ticket gekocht te hebben begin ik mijn tocht op de wel erg smalle trap, als er nu iemand van boven naar beneden komt moet een van ons terug, een stapke doorgeven dan maar. Een 120 trappen verder en een 35m hoger (met dank aan mijn Garmin), kan ik na even uit te blazen dan genieten van een mooi uitzicht boven Cambridge. Hier blijf ik een kwartiertje plakken.



Eens beneden ga ik op zoek naar wat groen, Jesus Green staat op mijn lijstje en is niet ver uit de buurt, op een bank ga ik nog even nagenieten van het zomerzonnetje en besluit dan om terug te keren naar de bus.



Aan de halte aangekomen blijkt er een massa volk te staan, helaas allemaal voor de bus die ik ook moet nemen, normaal eigenlijk want het was 17u00. Pff, warm weer en een overvolle bus, niks voor mij, ik neem de volgende. Eer iedereen aan boord was, waren er al 5 minuten verstreken, dus moest ik maar 5 minuten wachten op de volgende, bijna lege, bus. Probleemloos word ik opnieuw gedropt op de parking en een paar minuten later ben ik al onderweg.
Nog even stoppen aan een klein supermarktje om wat proviand in te slaan.
Rond 18u30 ben ik opnieuw op mijn kamer, moe maar voldaan, nu nog het verslag schrijven, een filmke meepakken en naar bed. Morgen heb ik een uitstap met de auto gepland.

Dirk